Dinsdag 17 augustus 1948

Ria vertrekt met de ‘Willem Ruys’ naar Indië. Vanmorgen om halfzes met de auto naar Ede en vandaar met de trein naar Rotterdam. In het Rodekruisgebouw aan de Parklaan 12 wordt officieel afscheid genomen van de vijftien meisjes. De vertegenwoordiger van de minister wees erop dat hen een mooie maar ook een moeilijke taak wacht. Het gaat niet alleen om de lichamelijke verpleging, maar ook om het geven van morele steun aan die mensen die zich zo eenzaam en verlaten voelen. Met een beroep op Gods zegen wenste hij hen allen het beste. Daarna vertrokken wij naar de boot, waar wij in de loods afscheid namen. Het waren de laatste minuutjes die we voor jaren nog bij elkaar waren.

We wachtten nog even tot we Ria de boot op zagen gaan en zijn toen even wat gaan drinken. Om één uur waren we weer in de loods en zagen we Ria hoog op de boot zitten temidden van vriendinnen. Om kwart over drie werd de laatste brug weggehaald en begon er langzaam beweging in het prachtige schip te komen. Het Wilhelmus werd gespeeld en aan het gewuif kwam geen eind. Langzaam verdween de ‘Willem Ruys’ uit het zicht. Tot het laatste toe hebben we met Ria geroepen en gewuifd, tot we het schip in de verte zagen verdwijnen.

Weer is er een periode van ons leven afgesloten. Onze oudste dochter is voor jaren van ons vandaan. De vrolijke stem van Ria klinkt niet meer in ons gezin. God bescherme haar!