Dinsdag 26 september, ’s avonds acht uur (in de voorkamer)

Gisteren heeft Frans de distributienoodkaarten gehaald. Alles moest op één dag gebeuren en nog was hij zo klaar. Het was gelukkig niet nodig om in een gevaarlijke rij te staan. Dora werd vannacht niet goed en wij zaten allemaal overeind. Om zes uur ben ik naar boven gegaan en heb een uurtje in een stoel gezeten. Gisteravond nog even helemaal boven geweest. Het was net een hel in Elden of Huissen. In de film hebben wij weleens oorlog gezien in de nacht, maar nu was het werkelijkheid. Verschrikkelijk dat lichtgeflikker en die branden. Er waren overal schijnwerpers en allerlei projectielen ontploften.

Het was gelukkig nogal ver van ons vandaan en wij hadden er geen last van.
Vandaag had ik dienst bij de distributie, maar het was eigenlijk niet nodig, er kwam haast geen mens. Ik heb enkele Duitsers gesproken die ook genoeg hadden van de oorlog en liever naar huis toegingen. Vandaag waren er veel jachtvliegtuigen in de lucht en er was veel geschiet zodat we vaak dekking moesten zoeken. Ik heb vandaag De Ruiter gesproken, een Arnhemse vluchteling die over Woestehoeve, Otterlo, Ede naar Renkum was gekomen.

Wij hoorden dat Arnhem erg had geleden. De grote toren is weg, de Spijkerstraat is vermoedelijk in puin, maar de Sonsbeeksingel is nog intact. Hij had verschillende mensen uit de Spijkerstraat gezien, onder andere Rijzemus. Dora en Paul zullen ook wel weg zijn en ze zullen Opoe vermoedelijk wel goed weggebracht hebben. Alle vluchtelingen werden de richting van Apeldoorn ingestuurd. Als Paul, Dora en Opoe wisten dat Renkum er nog stond, zouden ze toch deze kant wel op kunnen komen. Misschien gaan er geruchten dat Renkum platligt en dan proberen zij het waarschijnlijk niet.

Het gaat schijnbaar niet goed, want wij horen van een Duitser dat Oosterbeek in hun handen is en Arnhem gedeeltelijk. Er gaan weer vliegtuigen voorbij en er wordt geschoten met lichtspoorkogels, net een rij gloeiende kaatsballen die dan in de lucht ontploffen. Er staat zwaar geschut opgesteld op de Keienberg, zou ons dat vannacht wakker houden? Vanmiddag was er ook een pamfletregen, het leek net een wolk sprinkhanen. Vandaag hebben we weer een kist met kleding, fotoalbums en de geldtrommel met papieren klaargemaakt en in de grond begraven. Allemaal voorzorgen waarvan we hopen dat ze niet nodig zijn. Mijn kaarsje raakt op, dus schei ik er maar mee uit.

Even nog met Volmer praten en dan maar weer een poosje trachten te slapen. Piet en Frans willen vannacht proberen in de huiskamer te slapen, dan rusten ze tenminste eens goed uit.