Donderdag 28 september, ’s avonds negen uur (in de kelder)

Mijn voorgevoel is uitgekomen, we hebben een verschrikkelijke nacht meegemaakt. Ons huis is erg gehavend. Meer dan dertig ruiten zijn er stuk en het dak is helemaal kapot. Gisteravond zaten we nog even om tien uur in de kamer te praten met de familie Volmer toen ineens zware explosies klonken. We vlogen de kelder in en hoorden de granaten fluiten en direct daarna inslaan. Toen plotseling een lage zware fluittoon en een geweldige explosie, we hoorden de ruiten stukvliegen, puin vallen en we dachten dat ons laatste uur geslagen had. Direct daarna nog een paar van die zware granaten die vlakbij insloegen en ineens stilte. De tijd in de kelder was verschrikkelijk.

Volmer bracht er zo goed als het ging een beetje kalmte in en hield allen in de kelder, want naar buiten vluchten zou gelijk staan aan zelfmoord. Gelukkig bleef het even stil en Volmer ging bij de andere buren even roepen om te vragen of alles in orde was. Die leefden ook nog allemaal. Hij keek nog eens naar ons huis, maar in het donker was er niet anders te zien dan dat er wat pannen af waren, dus waren we weer wat gerustgesteld. Volmer kwam vlug de kelder weer in, maar van slapen of dommelen was geen sprake meer. We zaten de hele nacht met vijftien personen in de kelder en konden haast niet liggen. Mama had het slechtste plaatsje en heeft haast de hele nacht gezeten met Graddie in de armen, die was helemaal van streek.

Om zeven uur ben ik naar boven gegaan en toen bleek mij pas de verwoesting. Het grote raam voor de wc was ingestort, de gang lag vol met puin en pannen en op de zolder bleek het nog erger. Honderden pannen waren eraf, de schoorsteen was vernield, de badkamer was doorzeefd en een grote scherf was dwars door de geiser gegaan. De jongenskamer had ook veel geleden, alles was stuk. De zolder was één grote ruïne. Het was net of uit het plafond een stuk was uitgezaagd. Dit kwam door een granaatscherf en op straat lag glas en nog eens glas. Onze buurvrouw Hurkmans heeft nog het meeste geleden. Het gehele dak is weg en de plafonds zijn ingestort. Bij Witteveen en Rose was er dwars door het huis geschoten en er was veel vernield. Bij Witteveen lag een ijzeren plaat wel van 50 kilo op zolder die door de luchtdruk dwars door het dak is gekomen.

Morgen moet het vlees verkocht worden bij Van Beek, maar veel zin zullen de slagers niet hebben, het is te gevaarlijk. Het is voor het algemeen belang, want anders bleef ik thuis.

Volmer en zijn gezin blijven vannacht in hun eigen kelder slapen, dan hebben ze meer ruimte. Alle kinderen zijn erg moe en zenuwachtig en dommelen of slapen. Ze zijn ook veel te veel slaap te kort gekomen. Daar begint het kanongebulder weer en ze zullen wel gauw wakker worden. Ook zijn er weer vliegtuigen in de lucht. Het deugt hier niet!