Woensdag 18 oktober

De familie Witteveen is vanmorgen in de stromende regen vertrokken. Het was een plezierige buur en het spijt ons dat wij moeten scheiden. We hebben er nog eens over gepraat, maar tenslotte leek het ons toch het beste te vertrekken. Wij gaan morgen en we hopen maar dat wij het beste hebben gekozen.

Marie bidt met de kinderen het avondgebed en een weesgegroetje opdat wij droog weer mogen hebben. Het is een hele reis, maar het moet. Onze Lieve Heer heeft ons lot in handen en zal alles wel ten goede leiden.

Wij hebben nu bijna vijf weken met de kleren aan geslapen en de kinderen kunnen niet voldoende worden schoongehouden. Het is een ellende en ik zie het einde nog niet. De Tommy’s zijn vannacht weer in Renkum geweest, maar wat helpt het?

In ons eigenbelang en ook in het belang van de goede boer Janssen is het beste dat wij verder trekken, anders worden we volgende week toch gedwongen.