Woensdag 27 september, ‘s avonds halfacht

Het is een hele toer om dag en datum te onthouden, een mens is geheel in de war. Gisteren dachten wij dat de gevechten afgelopen waren, maar zo spannend en kritiek als vandaag is het nog niet voorgekomen. Ontzettend veel kanonvuur, wij zien de granaten overal in de lucht ontploffen en in een schuine lijn naar beneden vliegen.

De Tommy’s zitten in Randwijk of Opheusden en schieten geweldig terug. Wij proberen kalm te blijven en duiken steeds de kelder maar in, maar we zijn ons van de ernst van de toestand wel bewust. God geve ons vannacht bescherming. Overal is omgeroepen dat iedereen in de kelder moet blijven. Wageningen Hoog zal ontzettend te lijden hebben, daar komen de meeste granaten neer.

Vanmiddag is de eerste grote stroom vluchtelingen voorbijgekomen. Allemaal bewoners van Heveadorp en Doorwerth. Wat een schrijnend oorlogsleed, al die mensen met bundeltjes kleren en een deken. Verder moesten ze alles achterlaten, wie weet voor hoe lang? Er liepen veel bekenden mee: Annie Hageman, Jan Ploeg, Onne Huisman en zo verder. Ze moesten allemaal naar Ede en Veenendaal. Jan Grootheest riep nog: jullie komen ook nog aan de beurt. God geve dat het niet waar is, ofschoon de toestand hier ook ondraaglijk wordt. Telkens scheren er jachtvliegtuigen over het dorp heen en die maken de mensen nog angstiger. Zouden wij spoedig ook zo moeten vluchten?

Vanmorgen vroeg onder zwaar kanongebulder een paar mud aardappels gehaald. Daar kunnen we voorlopig weer mee vooruit. Vanmiddag zijn er in het dorp twee koeien en twee paarden aangeschoten, die worden geslacht. Die zijn tenminste bereikbaar. In de weilanden liggen er ook veel, maar geen mens durft ze eruit te halen. Dat verder afslachten viel ook nog niet mee, een paar keer moesten we dekking zoeken.

We zitten weer bij een kaarsje en ik verlang hard naar rust, maar daar zal wel niet veel van komen. Ik voel mij vanavond erg bedrukt, maar je kunt niets beginnen. Weggaan willen we niet, want hier hebben we tenminste nog voldoende eten. En waarnaartoe? Onze Lieve Heer zal alles dan wel zo schikken dat wij met ons allen ook nog onderdak krijgen. Volgens zeggen hebben de Duitsers de Rijn over gewild bij Wageningen, maar ze zijn teruggeslagen. Vandaar dat geweldige schieten de hele dag.

Het is nu donker, maar richting Wageningen is de hemel helrood van de vele branden. Wageningen lijdt voor de tweede keer in deze oorlog. Ik heb erge hoofdpijn en zal trachten wat te slapen.